(انظر) عنوان ۱۶۱ «المداراة».
۲۵۲۶
عَداوَةُ النّاسِ لِما جَهِلوا
۱۲۲۰۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :النّاسُ أعداءُ ما جَهِلوا.۱
۱۲۲۰۴.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :ثَلاثَةٌ مُوَكَّلٌ بِها ثَلاثَةٌ : تَحامُلُ الأيَّامِ عَلى ذوَي الآدابِ الكامِلَةِ. و استيلاءُ الحِرمانِ عَلَى المُتَقَدِّمِ في صَنعَتِهِ. و مُعاداةُ العَوامِّ عَلى أهلِ المَعرِفَةِ.۲
(انظر) الجهل : باب ۶۱۴. العيب : باب ۲۹۷۶.
۲۵۲۷
النَّوادِرُ
۱۲۲۰۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :عَداوَةُ الأقارِبِ أمَرُّ مِن لَسعِ العَقارِبِ.۳
۲۵۲۶
دشمنى مردم با آنچه نمى دانند
۱۲۲۰۳.امام على عليه السلام :مردم، دشمن چيزى هستند كه نمى دانند.
۱۲۲۰۴.امام رضا عليه السلام :سه چيز است كه بر سه چيز گماشته شده است: رنج و مشقّتِ روزگار بر دارندگان آداب [و فرهنگ] كامل، غلبه محروميت بر پيشكسوت در حرفه خود، و دشمنىِ عوام با اهل معرفت.
۲۵۲۷
گوناگون
۱۲۲۰۵.امام على عليه السلام :دشمنى نزديكان، گزنده تر از نيش عقربهاست.
1.نهج البلاغة : الحكمة ۱۷۲. ۴۳۸.
2.الأمالي للطوسي : ۴۸۳/۱۰۵۷.
3.غرر الحكم : ۶۳۱۶.